De kans dat het bekende touringcarbedrijf Van Hool van de ondergang wordt gered, neemt met het uur af. En dat ligt niet aan stakende werknemers of onwillige banken maar aan de leden van de uitgebreide familie Van Hool. Broers, zussen, schoonzonen vechten elkaar ten koste van de onderneming de tent uit. De vakbonden zijn geschokt door de almaar voortdurende familievete: ‘Dit is de schande voorbij.’
Succession in Koningshooikt
Als de scenarioschrijvers van de veelgeprezen HBO-serie Succession nog inspiratie zoeken voor een nieuwe reeks, moeten ze spoorslags naar Koningshooikt afreizen. In dit vriendelijke Vlaamse dorp, een deelgemeente van Lier, gutst het bloed over de kasseien. Niet alleen op de derde zondag van januari wanneer de dorpelingen bij de Sint-Antoniusviering traditiegetrouw varkenskoppen verkopen, maar al jaren, eigenlijk al sinds de plotselinge dood van Bernhard van Hool, oprichter van het gelijknamige busbedrijf, die in 1974 aan een hartaanval bezweek, 72 jaar oud.
Schuld van busbedrijf Van Hool opgelopen tot 200 miljoen euro
De briljante Bernhard, in 2014 postuum benoemd tot ereburger van Lier, bouwde een busbedrijf op dat zijn weerga niet kent. Bernhard begon met het chassis van een legertruck. Tegenwoordig maakt Van Hool touringcars, lijnbussen (die rijden op waterstof, elektromotor en trolley) en een scala aan industriële trucks waaronder tankcontainers en opleggers. In de hele wereld rijden de voertuigen rond, met het kenmerkende Van Hool-logo op de grill, de vraag is alleen hoe lang nog. Sinds 2019 kampt het bedrijf, dat zowel in België als Noord-Macedonië fabrieken heeft, met oplopende verliezen. Inmiddels staan er duizenden banen op de tocht en is de schuld opgelopen tot tweehonderd miljoen euro.
Busbedrijf Van Hool gegijzeld door ruziënde familieleden
Een enigszins doortastend bestuur had al lang ingegrepen maar daar wringt juist de schoen. Het leiderschap van Van Hool wordt gegijzeld door tientallen familieleden die onderling minstens zoveel allianties en niet-aanvalsverdragen aangaan en weer verbreken als de Europese vorstenhuizen in de aanloop naar WO-1. Bernhard van Hool was namelijk ook op een ander terrein bijzonder actief: hij verwekte acht zonen en twee dochters. Na het overlijden van de pater familias slaagde de tweede generatie er geleidelijk in een balans te vinden waarin de macht onder acht takken werd verdeeld: alleen de zonen participeerden in de aandelen, de dochters moesten genoegen met wat vastgoed genoegen nemen.
Externe investeerders weigeren in financiële mijnenveld te stappen
Toen de derde generatie zich aandiende, liep dit delicate, niet op capaciteiten maar op familieverhoudingen gebaseerde, clanmodel spaak. Drie takken lieten zich – voor veel geld – uitkopen, tussen de vijf resterende takken begon het wantrouwen te overheersen. En ook de familie van de twee buitengesloten dochters roerde zich. Het vastgoed waarmee zij waren afgescheept, was veel minder waard dan de afkoopsom die de afgescheiden broers hadden weten te bedingen. Begin dit jaar werd – eindelijk - een externe bestuurder aangetrokken. Maar tot op heden is het deze crisismanager, Marc Zwaaneveld, niet gelukt om de stijfkoppen dezelfde kant op te laten kijken. Ondanks zijn smeekbedes, en tot wanhoop van de vakbonden, volharden de telgen in hun standpunt met als gevolg dat externe investeerders weigeren in dit financieel-juridische mijnenveld te stappen. Gisterochtend zag het bedrijf zich genoodzaakt surseance aan te vragen.